Death Note

May napulot akong itim na notbuk. Notbuk hindi libro na paborito ni Hudas. Simula nung napulot ko ito naging miserable at nagkagulo-gulo ang buhay ko. Dahil mahiwaga at may kapangyarihang pumatay ang notbuk na ito. May nakapaloob dito na rules o guidelines kung papaaano gamitin to. Marami, yung iba mahirap ng intindihin. Pero dalawa ang maliwanag kung papaano gamitin ito. Ang isa, isulat ang tunay na pangalan ng gusto mong mamatay. Mamamatay ito sa loob ng 40 segundo. Ikalawa, kailangan alam mo ang mukha ng taong isinusulat mo ang pangalan, para hindi maapektuhan ang mga taong magkapareho ng pangalan.

Kalokohan naman ito sabi ko sa aking sarili. Pero nakakakiliti ng utak, kaya sinubukan kong gamitin. Habang binabalita sa telebisyon ang mga batang hinostage, nakuha ko ang pangalan at mukha ng hostage-taker. Sinulat ko ang pangalan nito sa notbuk. Pagkalipas ng ilang segundo nagkagulo sa hostage scene at binalitang namatay daw ang hostage-taker. Hindi pweding mangyari ito, baka nagkataon lang. Coincidence ika nga. Kailangan kong patunayan ang bisa ng notbuk sa pangalawang pagkakataon. Madilim na ang paligid may isang babaeng naglalakad, ng bigla itong harangin ng mga lalaking nakamotor. Nagpakilala ang isang lalaki, dinig na dinig ko ang pangalan. Mga kriminal pala ang mga walang hiya. Sinulat ko ang pangalan ng gagong rapist sa notbuk. Habang hinahabol ang babae, isang rumaragasang truck ang bumundol sa lalaking nakamotor. Wasak ang motor, wasak ang katawan ng kriminal.

Walang duda. May kapangyarihan akong pumatay ng mga taong masasama gamit ang notbuk na ito. Gagamitin ko ito para gawing malinis ang mundo. Buburahin ko ang mga kriminal. Ang mga taong matutulis ang sungay. Ang mga taong mahahaba ang buntot. Tatawagin ko itong BAGONG MUNDO. Kayang-kaya kitang patayin. Paslangin. Kitilin ang buhay. Ako ang Hari dito. Ako ang may kontrol dito. Ako ang magiging Diyos sa bagong mundong ito. -Light Yagami


Papaano kung nangyari ito sa akin sa totoong buhay? Hawak ko ang buhay ng ibang tao. Ang sarap siguro ng pakiramdam. Pero hindi ako nalalayo sa mga masasamang tao. Isa din akong taong kriminal na kumikitil ng buhay. Ang sarap kasi ng may kapangyarihan. Ang sarap siguro maging Diyos. Kapag nasa sa'yo ang kapangyarihan, gagawin mo ang lahat para hindi mawala o maagaw ang kapangyarihang inaasam ng karamihan.

Pero hindi ganuon kadali. Magiging miserable ang buhay ko. Marami akong makakalaban. Maraming mag-aasam ng buhay meron ako. Magiging akong baliw. Tatakutin ang ibang tao. At bandang huli, ako mismo ay matatakot sa sarili ko. Dahil baka dumating ang panahong hindi ko na makontrol ang mga nangyayari. At kahit sino na lang ay papatayin ko para lamang hindi maagaw ang kapangyarihang meron ako.